Droga do miłości

Godzina 24: 00, całe miasto pogrążyło się w ciemnościach. Na ulicach nie było widać już żadnych ludzi, a w prawie wszystkich oknach światła były pogaszone. Normalni ludzie o tej porze spali, jedni z nadzieją, że wyśpią się przed rozpoczęciem kolejnego roboczego dnia, a drudzy z nadzieją, że następny dzień przyniesie same korzyści. Sakura nadal leżała w łóżku, w tej samej zielonej pościeli, w której pozostawił ją Aki. Nadal czuła jego ciepłe usta na swoich. Zniknął w drzwiach zaledwie kilka minut temu, a ona? Tęskniła. Przekręciła się na drugą stronę i zacisnęła powieki, chciała spać - nie mogła. Poczuła, że łóżko pochyla się lekko pod wpływem czyjegoś ciężaru. Jej serce zaczęło bić szybciej, a ze strachu nie otworzyła nawet oczu. Osoba, która znajdowała się w pomieszczeniu widocznie chwilę się jej przyglądała, a potem delikatnie, tak jakby nie chciała zbudzić niby śpiącej dziewczyny, dotknęła swoją dłonią jej ramienia. "Aki" - pomyślała i momentalnie otworzyła oczy kierując s...

Siedziała na parapecie i wpatrywała się w syna starszej kobiety z naprzeciwka. Chłopak o blond włosach grał w piłkę. Widocznie nie miał dużo kolegów, Sakura nigdy nie widziała by ktokolwiek go odwiedzał. Nie był nawet uśmiechnięty, ciągle ta sama mina i ciągle ta sama stara, zniszczona piłka, którą uderzał o tą samą ścianę starego domu. Chłopak nigdy nie odezwał się do niej słowem, nie spojrzał w jej oczy, nie mówił nikomu „dzień dobry”, nie uśmiechał się. Lubiła go, choć sama nie wiedziała dlaczego. Może dlatego, że w jakiś sposób przypominał jej samą siebie? Cóż, ona myślała, a czas nieubłaganie biegł dalej. Zeskoczyła z parapetu i weszła do zaparowanej łazienki. Kompletnie zapomniała o wodzie, która stopniowo napełniała wielką wannę. Zrzuciła z siebie szlafrok, który jeszcze chwilę temu miała na sobie i weszła do wody. Uwielbiała takie momenty. Tak jakby woda zmywała wszelki dotychczasowy brud, nie tylko z jej ciała, lecz także z jej serca i głowy. Oczyszczała umysł, odprężała się. ...